Διαβάζω το μανιφέστο του:
Η πρόσφατη αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου περί αρχαιρεσιών των αθλητικών φορέων αλλά και η δημιουργία του Μητρώου αθλητικών σωματείων αποτελούν ίσως τις κορυφαίες μεταρρυθμίσεις στον χώρο του ελληνικού ερασιτεχνικού αθλητισμού.
Τις γνωρίζω καλά.
Από διαφορετικές σκοπιές και ρόλους ευθύνης.
Αναμένοντας την εναρμόνιση και της Ελληνικής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου (ΕΠΟ) με το νέο θεσμικό πλαίσιο, και με αφορμή τις επικείμενες εκλογές στις εθνικές αθλητικές ομοσπονδίες, αλλά και σε έναν μεγάλο αριθμό ποδοσφαιρικών ενώσεων (συμπεριλαμβανόμενης και της δικής μας Ένωσης (ΕΠΣΚ)), θα ήθελα να τοποθετηθώ στο επίκαιρο, λοιπόν, θέμα που αφορά στη σύνθεση του διοικητικού συμβουλίου (ΔΣ) ενός αθλητικού φορέα.
Από την ημέρα που γνωστοποίησα ότι θέτω τον εαυτό μου στη διάθεση της ποδοσφαιρικής κοινωνίας της Κορινθίας, υπήρξα αποδέκτης μεγάλου αριθμού ενθαρρυντικών προσωπικών μηνυμάτων (αλλά και ‘δημοσίως’ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης), τα οποία όμως είχαν (ή τουλάχιστον εγώ διέκρινα) έναν κοινό παρονομαστή:
«Πού και με ποιους πας να μπλέξεις;».
Καταρχάς, θεωρώ το ερώτημα άστοχο και ασεβές.
«Άστοχο» διότι η πεποίθησή μου είναι ότι έπρεπε να το κάνω τόσο από ηθική υποχρέωση όσο και από συνυπευθυνότητα για την παρούσα κατάσταση στο κορινθιακό ποδόσφαιρο.
Ηθική υποχρέωση σίγουρα, μιας και το κορινθιακό ποδόσφαιρο υπήρξε το προσωπικό μου «ποδοσφαιρικό μέσο» για μια ακαδημαϊκή καριέρα.
Συνυπεύθυνος, περισσότερο εάν δεν το έκανα.
Ταυτόχρονα, όμως, όλοι όσοι έχουν «βγει μπροστά» και τα τελευταία χρόνια υπηρετούν ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΑ το ποδόσφαιρο στο νομό μας αξίζουν περισσότερο σεβασμό.
Ο κάθε Τσιχριτζής, Μαργέτης, Βράκας, Τριαντάφυλλος και αρκετοί άλλοι βρήκαν την όρεξη, δύναμη και σθένος, «άφησαν πίσω» επαγγελματικές υποχρεώσεις, για να ηγηθούν και να διοικήσουν έναν αθλητικό φορέα που έχει ως λόγο ύπαρξης τόσο την εποπτεία όσο και την ανάπτυξη του εν λόγω αθλήματος στο νομό μας.
Με απλά λόγια, είναι αυτοί που με συνεχείς προσωπικές προσπάθειες συντονίζουν και κατευθύνουν τα ποδοσφαιρικά σωματεία στα οποία συμμετέχουν τα παιδιά μας, τα ανίψια μας, τα παιδιά των φίλων μας, οι ίδιοι οι φίλοι μας.
Πράγματι, οι οικονομικές συνθήκες και οι δυνατότητες της ΕΠΣΚ αποτελούν τροχοπέδη για μεγαλεπήβολα σχέδια.
Εντούτοις, θεωρώ ότι η ανανέωση του ΔΣ και μια διαφορετική προσέγγιση διοίκησης και οργάνωσης είναι απαραίτητη.
Μελέτες, ωστόσο, έχουν αποδείξει ότι η μακροχρόνια παρουσία ενός μέλους στην ηγεσία ενός αθλητικού οργανισμού συχνά συναρτάται με αυξημένη πιθανότητα επανεκλογής, σπατάλη πόρων για «εξαγορά» υποστήριξης, αβεβαιότητα για την εκλογή νέων υποψηφίων, αναγνωρισιμότητα και υπέρμετρη ισχύ.
Ενώ το νέο θεσμικό πλαίσιο προβλέπει όριο στον αριθμό θητειών στις ομοσπονδίες, αυτό δεν ισχύει για τις Ενώσεις.
Η προσωπική μου θέση είναι ότι θα πρέπει.
Έγκειται λοιπόν στις διοικήσεις των ΕΠΣ να προβούν στην σχετική καταστατική αλλαγή, την οποία και θα επικυρώσει η Γενική Συνέλευση των σωματείων.
Γνωρίζοντας ότι η διάρκεια της θητείας τους είναι περιορισμένη, τα μέλη ενός ΔΣ είναι πιο πιθανό να εστιάσουν σε πολιτικές που θα ωφελήσουν το σύνολο του οργανισμού και όχι συγκεκριμένες ομάδες συμφερόντων.
Πράγματι, ο περιορισμός των θητειών μπορεί να αναχαιτίσει τη συγκέντρωση δύναμης σε κάποια μέλη και τη χρήση της ισχύος αυτής, προκειμένου να παραμείνουν στη θέση τους για μεγάλες περιόδους.
Η ΕΠΣΚ θα πρέπει να αποτελέσει το παράδειγμα του αθλητικού φορέα που τον διέπουν οι αρχές χρηστής διακυβέρνησης.
Είμαι διαθέσιμος να στηρίξω αυτή την προσπάθεια.
Σε πρόσφατες συζητήσεις που κάνω με γνώστες του κορινθιακού ποδοσφαίρου, χαρακτηρίζομαι υπέρμετρα ρομαντικός.
Νομίζω ότι υπάρχει μια σύγχυση μεταξύ ρομαντισμού και οράματος.
Όσοι με γνωρίζουν, ξέρουν καλά ότι είναι ο ρεαλισμός και ο πραγματισμός τα στοιχεία που με οδηγούν.
Θεωρώ ότι αυτό που λείπει είναι ένα όραμα στη βάση του οποίου θα χαραχτεί ένα στρατηγικό σχέδιο.
Ένα σχέδιο ρεαλιστικό που θα αφουγκράζεται τις υπάρχουσες (οικονομικές) συνθήκες.
Τα μέλη αθλητικών φορέων, όπως η ΕΠΣΚ, καλούνται να αντιμετωπίσουν σύνθετα προβλήματα και χρειάζονται γνώσεις και δεξιότητες, για να μπορούν να ανταποκριθούν στα παρακάτω:
• Να έχουν τη δυνατότητα να διαθέσουν χρόνο και να καταβάλουν προσπάθεια για το συμβούλιο.
• Να είναι ηθικά άτομα, επικοινωνιακά και αξιόπιστα ως προσωπικότητες.
• Να μπορούν να διατυπώσουν με σαφήνεια τις σκέψεις τους και το όραμα που έχουν για το άθλημα.
Επιπλέον, υπάρχει η προσδοκία από τα μέλη του συμβουλίου να συνδράμουν με συγκεκριμένες δεξιότητες και με την εμπειρία τους στα διοικητικά ζητήματα του οργανισμού.
Ποιες είναι αυτές οι ικανότητες και δεξιότητες;
• Τεχνικές γνώσεις για το άθλημα.
• Ικανότητα ανάπτυξης στρατηγικής σκέψης.
• Δεξιότητες επικοινωνίας, διαπροσωπικών σχέσεων και ομαδικής εργασίας.
• Επιχειρηματικές δεξιότητες, όπως οικονομικά, μάρκετινγκ, διοίκηση, νομικά.
• Δυνατότητες ανάπτυξης συνεργασιών με οργανισμούς και πρόσωπα στην ευρύτερη Κορινθιακή κοινωνία.
• Ικανότητα προσέγγισης των ειδικών θεμάτων που αφορούν το γυναικείο ποδόσφαιρο.
Δεν θα πρέπει να λησμονούμε, επίσης, ότι τα μέλη ενός συμβουλίου θα πρέπει να αλληλοσυμπληρώνονται ως προς τα χαρακτηριστικά, τις γνώσεις και τις ικανότητες.
«Μα καλά, σοβαρά μιλάς;
Που θα τους βρούμε αυτούς;
Πάλι καλά που είμαστε και εμείς να τρέξουμε το όλο θέμα!».
Είναι αλήθεια ότι αθλητικοί οργανισμοί (π.χ. ΕΠΣΚ) που στηρίζονται στις υπηρεσίες των εθελοντών/μελών συμβουλίων αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα προσέλκυσης και εύρεσης διαθέσιμων και ικανών εθελοντών.
Η αποτελεσματική διακυβέρνηση των οργανισμών, όμως, είναι αλληλένδετη με δράσεις προσέλκυσης ταλαντούχων εθελοντών που συγκροτούν τη δεξαμενή του κάθε αθλητικού οργανισμού, από την οποία θα αναδειχθούν νέα μέλη, για «να κάνουν τη δουλειά» και «να τρέξουν το θέμα»…
Απαιτείται περισσότερη εξωστρέφεια, «ανοιχτότητα», διαφάνεια και στρατηγική σκέψη.
Η δεξαμενή αξιόλογων νέων (ηλικιακά και όχι μόνον) παραγόντων είναι μεγάλη.
Είναι το υγιές περιβάλλον που θα τούς επιτρέψει να «βγουν μπροστά».
Ας το προσεγγίσουμε και από αυτήν την οπτική.
Εν κατακλείδι, αντίθετα με ό,τι υποστηρίζουν οι πολέμιοι της ανανέωσης στα συμβούλια, τα παραπάνω καταδεικνύουν ότι η ανανέωση αυτή αποτελεί μια πολύ σημαντική διαδικασία και συμβάλλει στη βελτίωση της διακυβέρνησης των οργανισμών.
Παρότι πρόκειται για μια σύνθετη διαδικασία που απαιτεί προσεκτικό χειρισμό, οι αθλητικοί οργανισμοί πρέπει να επιδιώκουν την ανανέωση και την ορθή σύνθεση των συμβουλίων τους.
Οι κριτικές που συνήθως κυριαρχούν στον διάλογο γύρω από τον εκσυγχρονισμό του μοντέλου διακυβέρνησης των αθλητικών οργανισμών δεν θα πρέπει να επισκιάζουν τα σημαντικά οφέλη από την ανανέωση του συμβουλίου.
Δρ. Χρήστος Αναγνωστόπουλος
Αναπληρωτής Κοσμήτορας Σχόλης Διοίκησης & Επιχειρηματικότητας, UCLan Cyprus
Επ. Καθηγητής Διοίκησης & Οργάνωσης Αθλητι
Σχολιάζει ο Νικηφόρος
Ο Αμερικανός πρόεδρος Αβραάμ Λίνκολν είχε πει ότι στην Δημοκρατία διοικεί ο λαός για τον λαό
Αντίθετα στην Κορινθία ισχύει το αντίθετο Οι αγαθοί Κορίνθιοι ποδοσφαιρικοί παράγοντες ψηφίζουν τον έξυπνο Τριπολιτσιώτη για να διοικεί το ποδόσφαιρο για δικό του συμφέρον με την πλατιά έννοια της λέξεως.
Δρ. Χρήστο Αναγνωστόπουλε
Μπροστά μου έχω ένα κείμενο σας που αποτελείται από 986 λέξεις που δυστυχώς δεν έχουν καμία σχέση με το Κορινθιακό ποδόσφαιρο που επιθυμείτε να διοικήσετε. Όπως και εσείς δεν έχετε σχέση με την με την δημοκρατία που έχει σκληρούς κανόνες και εσείς τους καταπατήσατε.. Γιατί δεν σας άφησαν να μου στείλετε το μανιφέστο σας. Και αυτό είναι ο κανόνας χωρίς δυστυχώς να υπάρχει εξαίρεση Και ο λόγος είναι απλός
Επειδή δεν μπορούν να απαντήσουν δεν με ενημερώνουν
Σας είπαν «Πού και με ποιους πας να μπλέξεις.
Δρ. Χρήστο Αναγνωστόπουλε
Θα σας δεχόμουν όταν θα του δίνατε την απάντηση Μα γι αυτό θα ασχοληθώ με το άθλημα για να τους αντιμετωπίσω και για να επιβάλω τις απόψεις μου που τις θεωρώ σωστές. Όλα τα άλλα είναι αμπελοφιλοσοφίες. .
Υποστηρίζεις « Ο κάθε Τσιχριτζής, Μαργέτης, Βράκας, Τριαντάφυλλος και αρκετοί άλλοι βρήκαν την όρεξη, δύναμη και σθένος, «άφησαν πίσω» επαγγελματικές υποχρεώσεις, για να ηγηθούν και να διοικήσουν έναν αθλητικό φορέα που έχει ως λόγο ύπαρξης τόσο την εποπτεία όσο και την ανάπτυξη του εν λόγω αθλήματος στο νομό μας.»
Κανένας από αυτούς δεν νοιάστηκε για το ποδόσφαιρο παρά για τις δημόσιες σχέσεις που είχαν αντίκτυπο και στις δουλειές των αν υπήρχαν.
Δρ. Χρήστο Αναγνωστόπουλε
Γνωρίζετε ότι στο χώρο του Κορινθιακού ποδοσφαίρου οι πρωταθλητές κατασκευάζονται χωρίς να κρατηθούν ούτε καν τα προσχήματα. Για να έχετε πλήρη εικόνα στις 16—3—2021 στο πρωτοδικείου Κορίνθου θα πραγματοποιηθεί μια δίκη με κατηγορούμενο την αφεντιά μου.
Και εκεί θα μάθετε πως βγαίνουν πρωταθλητές οι εκλεκτοί της ένωσης και όχι οι οριστείς Πως η πειθαρχική επιτροπή δικάζει κατόπιν υποδείξεων και όχι σύμφωνα με τους κανονισμούς. Πως από την μια τιμωρούνται αυστηρά μη αρεστοί στην Νοταρά 48 και πως δεν καλούνται καν σ απολογία αυτοί που πέφτουν σε βαρύτατα παραπτώματα. Πως χαρίζονται ολόκληρα πρωταθλήματα και προνομιούχες δεύτερες θέσεις.
Δρ. Χρήστο Αναγνωστόπουλε
Το ποδόσφαιρο της Κορινθίας βρίσκεται σε πλήρη διάλυση και δεν μπορεί να διορθωθεί με τα μανιφέστα σας. Πρέπει οι ομάδες να πιστέψουν ότι υπάρχει ίση αντιμετώπιση τους. Και αυτό για να επιτευχθεί θέλει πολύ μεγάλο κόπο Αυτοί που θα διοικήσουν πρέπει να πιστέψουν ότι δεν θα συνταξιοδοτηθούν από την Νοταρά 48 αλλά τα γραφεία προσωρινά στεγάζουν αυτούς που διοικούν. Και όταν σκηνοθετούν οι διοικούντες τηλεοπτικούς μηδενισμούς πρέπει να τους απαγορευθεί η είσοδος στα γήπεδα του ποδοσφαίρου.
Εσείς έχετε αυτή την δυνατότητα και πάνω απ όλα τις γνώσεις για να κάνετε αυτή την επαναστατική αλλαγή Δρ. Χρήστο Αναγνωστόπουλε ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου