Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2019

Ο Σταμάτης Μαλέλης

Σαν σήμερα πριν ακριβώς εφτά χρόνια . Ένας δυνατός πόνος στο στήθος, μια λιποθυμία και ένα τεράστιο
κενό . Βρέθηκα ημιθανής στο ιατρικό Αθηνών . Άνισος ο αγώνας . Οι δικοί μου συγκλονισμένοι . Μάχη ,μέρα με τη μέρα. Σκληρή . Σε κώμα δεκαπέντε μέρες . Ξύπνησα με την κόρη μου και αδερφό μου Κυριάκο απέναντι μου.
- Τους γνωρίζεις ; Άκουσα μια φωνή. Εάν ναι, συνέχισε , κλείσε τα μάτια .
Το έκανα . Μόνο τα μάτια μου μπορούσα να κουνήσω . Άκουσα πανηγυρισμούς . Θα ζούσα , χάρη στις υπεράνθρωπες προσπάθειες των γιατρών.
Ήμουν πλέον στην αρχή μιας νέας εποχής . Έπρεπε να την εκμεταλλευτώ . Με περισσότερη δημιουργία και αγάπη και λιγότερη ματαιοδοξία .
Από εκείνη τη μέρα εκτίμησα περισσότερο τη ζωή! Τα αληθινά συναισθήματα τους πραγματικούς ανθρώπους !
Όταν λίγες εβδομάδες αργότερα πάτησα στα πόδια μου δεν ήθελα να κοιτάξω πίσω . Μπροστά , μόνο μπροστά . Στο μέλλον ,όποιο και να είναι αυτό !

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου