Παρουσιάζει την Παρασκευή στον «Παρνασσό» την συναυλία «Ω γλυκύ μου έαρ» - Υμνοι της Μ. Εβδομάδας καθώς και επιλεγμένα κομμάτια της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής
Η Γλυκερία, δεν νομίζω ότι χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Χρόνια τώρα με τη φωνή της αλλά και την στάση της έχει κατορθώσει όχι μόνο να δημιουργήσει πιστούς φίλους αλλά να νιώθει την ικανοποίηση ότι έχει βάλει και αυτή το λιθαράκι της στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού. Κι αν οι περισσότεροι την γνωρίζουν ως λαϊκή φωνή, είναι καιρός ίσως να διαπιστώσουν το εύρος της ερμηνείας της, στην συναυλία της προσεχούς Παρασκευής 30 Μαρτίου, στον «Παρνασσό».
Τη βραδιά αυτή η Γλυκερία θα ερμηνεύσει Ύμνους της Μεγάλης Εβδομάδας θρηνητικού χαρακτήρα, Βυζαντινούς ύμνους και εγκώμια για τα Θεία και τα ανθρώπινα πάθη, καθώς και επιλεγμένα τραγούδια από την ελληνική παράδοση («Τζιβαέρι», «Στο 'πα και στο ξαναλέω»). Mερικά από τα ωραιότερα τροπάρια της Μεγάλης Εβδομάδας, όπως «Η ζωή εν τάφω», «Αι γενεαί πάσαι», «Άξιον εστί», «Ευλόγει η ψυχή μου τον Κύριον» και ο «Ακάθιστος Ύμνος» αποτελούν το πρόγραμμα της συναυλίας. Δεν είναι η πρώτη φορά που η ερμηνεύτρια παρουσιάζει το εν λόγω πρόσγραμμα ενώ έχει και δισκογραφήσει τους Υμνους της Μεγάλης Εβδομάδας στο παρελθόν. Ως εκ τούτου έχει τον τρόπο να προσεγγίσει τα έργα αλλά κυρίως έχει και την ανάλογη φωνή έτσι ώστε να τους δώσει την απαραίτητη μυσταγωγία.
Στην συνέντευξη που παραχώρησε στο vima.gr μιλά για τη συναυλία, τον τρόπο που πλησίασε τα εν λόγω έργα, την σχέση της με το τραγούδι και τα επόμενά της σχέδια.
Μια τέτοια συναυλία - ιδιαιτέρου ύφους και ήθους - πώς οφείλει να την προσεγγίσει ένας ερμηνευτής;
«Το κοινό που θέλει να παρακολουθήσει μια τέτοια συναυλία, έχει ανάγκη να ταυτιστεί με το Θείο Πάθος και ό,τι το δένει με τις καταβολές του, γιατί προσμένει να λυτρωθεί την ημέρα της Ανάστασης. Το συγκλονιστικό θέμα όλων των ύμνων της Μεγάλης Εβδομάδας, μας οδηγεί να στρέψουμε τα μάτια μας εντός, να συγχωρήσουμε εαυτόν και αλλήλους. Όταν εντοπίζεις τους φόβους σου, είναι ευκολότερο να τους αντιμετωπίσεις. Το κοινό και ο ερμηνευτής, όντας στον ίδιο παρονομαστή ως άνθρωποι επικοινωνούν τα βαθύτερα συναισθήματά τους. Η ταύτιση είναι και αυτή λύτρωση.»
Κλείνετε τα μάτια σας. Ποια είναι η πρώτη εικόνα που σχηματίζεται; (σ.σ. δεν αναφέρομαι αποκλειστικά στη μουσική)
«Χάος!»
Γιατί αποφασίσατε να γίνεται τραγουδίστρια;
«Δεν αποφάσισα εγώ, το τραγούδι αποφάσισε για μένα.»
Εχετε κάποιο καλλιτεχνικό – ερμηνευτικό «απωθημένο»;
«Δεν σταματώ να ονειρεύομαι. Το γύρισμα του χρόνου ίσως μου δώσει κι άλλες ευκαιρίες, αρκεί να ακούσω την καρδιά μου, την ώρα που θα μου δοθεί η ευκαιρία αυτή.»
Σε όλη αυτή την πορεία σας – την απολύτως επιτυχημένη – δεν θα σας ρωτήσω τι έχετε κρατήσει αλλά τι έχετε αφήσει πίσω σας.
«Η ιστορία, αν θα γράψει και για μένα, θα περιγράψει. Όμως, προσωπικά έζησα και ζω μεγάλες στιγμές, τις ώρες που πραγματικά μπαίναν στην καρδιά κάποιων ανθρώπων. Αυτό που μένει, είναι η αλήθεια. Αυτό επιθυμώ και πιστεύω πως συμβαίνει.»
Το μάθημα που πήρατε (αν πήρατε φυσικά);
«Γηράσκω αεί διδασκόμενος.»
Από πού και πώς αντλείτε όλη αυτή την ενέργεια για να κάνετε όλα όσα κάνετε (που και λίγα δεν είναι και όμοια δεν είναι);
«Από την ανάγκη να επικοινωνώ με τους συνανθρώπους μου. Το τραγούδι για μένα είναι ο τρόπος να το πραγματοποιώ.»
Ποια είναι η δύναμη που έχει το λαϊκό τραγούδι που το κάνει να ζει ως και σήμερα;
«Τα χαστούκια τα δέχονται όλα τα ήδη του τραγουδιού. Ό,τι είναι αυθεντικό, αντέχει στον χρόνο.»
Η επιτυχία, η αναγνώριση, η αποδοχή και γιατί όχι και η αποθέωση πόσο διαχειρίσιμη είναι τελικά;
«Είναι διαχειρίσιμα, όταν δεν θέλεις να αποδείξεις ότι είσαι κάτι άλλο από αυτό που είσαι.»
Τι θα συμβουλεύατε ένα νέο παιδί που θέλει να ασχοληθεί με τον χώρο σας;
«Καλή πρόθεση απέναντι στους ανθρώπους. Είναι το πιο δύσκολο για αρχή.»
Πιστεύετε ότι η κρίση έχει επηρεάσει το τραγούδι και κυρίως τους ανθρώπους που ασχολούνται με αυτό;
«Πολύ βαθιά και σε όλα τα επίπεδα, σε συνάρτηση με το διαδίκτυο. Ελάχιστοι επενδύουν για νέες παραγωγές δίσκων και ό,τι συνεπάγεται αυτό. Η «βιομηχανία» του θεάματος με την κρίση που υπέστη, στέρησε από πολλούς ανθρώπους την εργασία. »
Και φυσικά πώς ορίζετε εσείς την κοινωνική – οικονομική – πολιτική κρίση που βιώνουμε. Βλέπετε φως, φωτάκι ή σκοτάδι;
«Είναι ένα γερό ταρακούνημα αυτό που περνάμε. Αυτό που φαίνεται είναι σκοτεινό, αλλά είναι και ο καιρός που οι άνθρωποι αρχίζουμε να ξυπνάμε από τον λήθαργο. Αυτό από μόνο του δημιουργεί φως. Είναι η εποχή της αφύπνισης, πιστεύω σε αυτό, άρα βλέπω φως.»
Τι θα θέλατε να πάρει μαζί του φεύγοντας ο θεατής – ακροατής της συναυλίας στον Παρνασσό;
«Παρηγοριά και ενδυνάμωση.»
Τα επόμενά σας σχέδια;
«Ετοιμαζόμαστε με τον Χρήστο Νικολόπουλο και την Φιλαρμονική Ορχήστρα του Ισραήλ για μια συναυλία που θα γίνει τον Μάιο στο Τελ Αβίβ. Το καλοκαίρι θα κάνω συναυλίες σε όλη την Ελλάδα. [Όταν δεν έχω εμφανίσεις, σχεδιάζω στο χαρτί.] Εύχομαι σ’ εσάς και σ’ όλο τον κόσμο υγεία σωματική, ψυχική, πνευματική.»
Τη βραδιά αυτή η Γλυκερία θα ερμηνεύσει Ύμνους της Μεγάλης Εβδομάδας θρηνητικού χαρακτήρα, Βυζαντινούς ύμνους και εγκώμια για τα Θεία και τα ανθρώπινα πάθη, καθώς και επιλεγμένα τραγούδια από την ελληνική παράδοση («Τζιβαέρι», «Στο 'πα και στο ξαναλέω»). Mερικά από τα ωραιότερα τροπάρια της Μεγάλης Εβδομάδας, όπως «Η ζωή εν τάφω», «Αι γενεαί πάσαι», «Άξιον εστί», «Ευλόγει η ψυχή μου τον Κύριον» και ο «Ακάθιστος Ύμνος» αποτελούν το πρόγραμμα της συναυλίας. Δεν είναι η πρώτη φορά που η ερμηνεύτρια παρουσιάζει το εν λόγω πρόσγραμμα ενώ έχει και δισκογραφήσει τους Υμνους της Μεγάλης Εβδομάδας στο παρελθόν. Ως εκ τούτου έχει τον τρόπο να προσεγγίσει τα έργα αλλά κυρίως έχει και την ανάλογη φωνή έτσι ώστε να τους δώσει την απαραίτητη μυσταγωγία.
Στην συνέντευξη που παραχώρησε στο vima.gr μιλά για τη συναυλία, τον τρόπο που πλησίασε τα εν λόγω έργα, την σχέση της με το τραγούδι και τα επόμενά της σχέδια.
Μια τέτοια συναυλία - ιδιαιτέρου ύφους και ήθους - πώς οφείλει να την προσεγγίσει ένας ερμηνευτής;
«Το κοινό που θέλει να παρακολουθήσει μια τέτοια συναυλία, έχει ανάγκη να ταυτιστεί με το Θείο Πάθος και ό,τι το δένει με τις καταβολές του, γιατί προσμένει να λυτρωθεί την ημέρα της Ανάστασης. Το συγκλονιστικό θέμα όλων των ύμνων της Μεγάλης Εβδομάδας, μας οδηγεί να στρέψουμε τα μάτια μας εντός, να συγχωρήσουμε εαυτόν και αλλήλους. Όταν εντοπίζεις τους φόβους σου, είναι ευκολότερο να τους αντιμετωπίσεις. Το κοινό και ο ερμηνευτής, όντας στον ίδιο παρονομαστή ως άνθρωποι επικοινωνούν τα βαθύτερα συναισθήματά τους. Η ταύτιση είναι και αυτή λύτρωση.»
Κλείνετε τα μάτια σας. Ποια είναι η πρώτη εικόνα που σχηματίζεται; (σ.σ. δεν αναφέρομαι αποκλειστικά στη μουσική)
«Χάος!»
Γιατί αποφασίσατε να γίνεται τραγουδίστρια;
«Δεν αποφάσισα εγώ, το τραγούδι αποφάσισε για μένα.»
Εχετε κάποιο καλλιτεχνικό – ερμηνευτικό «απωθημένο»;
«Δεν σταματώ να ονειρεύομαι. Το γύρισμα του χρόνου ίσως μου δώσει κι άλλες ευκαιρίες, αρκεί να ακούσω την καρδιά μου, την ώρα που θα μου δοθεί η ευκαιρία αυτή.»
«Η ιστορία, αν θα γράψει και για μένα, θα περιγράψει. Όμως, προσωπικά έζησα και ζω μεγάλες στιγμές, τις ώρες που πραγματικά μπαίναν στην καρδιά κάποιων ανθρώπων. Αυτό που μένει, είναι η αλήθεια. Αυτό επιθυμώ και πιστεύω πως συμβαίνει.»
Το μάθημα που πήρατε (αν πήρατε φυσικά);
«Γηράσκω αεί διδασκόμενος.»
Από πού και πώς αντλείτε όλη αυτή την ενέργεια για να κάνετε όλα όσα κάνετε (που και λίγα δεν είναι και όμοια δεν είναι);
«Από την ανάγκη να επικοινωνώ με τους συνανθρώπους μου. Το τραγούδι για μένα είναι ο τρόπος να το πραγματοποιώ.»
Ποια είναι η δύναμη που έχει το λαϊκό τραγούδι που το κάνει να ζει ως και σήμερα;
«Τα χαστούκια τα δέχονται όλα τα ήδη του τραγουδιού. Ό,τι είναι αυθεντικό, αντέχει στον χρόνο.»
Η επιτυχία, η αναγνώριση, η αποδοχή και γιατί όχι και η αποθέωση πόσο διαχειρίσιμη είναι τελικά;
«Είναι διαχειρίσιμα, όταν δεν θέλεις να αποδείξεις ότι είσαι κάτι άλλο από αυτό που είσαι.»
Τι θα συμβουλεύατε ένα νέο παιδί που θέλει να ασχοληθεί με τον χώρο σας;
«Καλή πρόθεση απέναντι στους ανθρώπους. Είναι το πιο δύσκολο για αρχή.»
Πιστεύετε ότι η κρίση έχει επηρεάσει το τραγούδι και κυρίως τους ανθρώπους που ασχολούνται με αυτό;
«Πολύ βαθιά και σε όλα τα επίπεδα, σε συνάρτηση με το διαδίκτυο. Ελάχιστοι επενδύουν για νέες παραγωγές δίσκων και ό,τι συνεπάγεται αυτό. Η «βιομηχανία» του θεάματος με την κρίση που υπέστη, στέρησε από πολλούς ανθρώπους την εργασία. »
Και φυσικά πώς ορίζετε εσείς την κοινωνική – οικονομική – πολιτική κρίση που βιώνουμε. Βλέπετε φως, φωτάκι ή σκοτάδι;
«Είναι ένα γερό ταρακούνημα αυτό που περνάμε. Αυτό που φαίνεται είναι σκοτεινό, αλλά είναι και ο καιρός που οι άνθρωποι αρχίζουμε να ξυπνάμε από τον λήθαργο. Αυτό από μόνο του δημιουργεί φως. Είναι η εποχή της αφύπνισης, πιστεύω σε αυτό, άρα βλέπω φως.»
Τι θα θέλατε να πάρει μαζί του φεύγοντας ο θεατής – ακροατής της συναυλίας στον Παρνασσό;
«Παρηγοριά και ενδυνάμωση.»
Τα επόμενά σας σχέδια;
«Ετοιμαζόμαστε με τον Χρήστο Νικολόπουλο και την Φιλαρμονική Ορχήστρα του Ισραήλ για μια συναυλία που θα γίνει τον Μάιο στο Τελ Αβίβ. Το καλοκαίρι θα κάνω συναυλίες σε όλη την Ελλάδα. [Όταν δεν έχω εμφανίσεις, σχεδιάζω στο χαρτί.] Εύχομαι σ’ εσάς και σ’ όλο τον κόσμο υγεία σωματική, ψυχική, πνευματική.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου