Οι λεύτεροι έχουν δικαίωμα να απεργούν και όχι οι προσκυνημένοι.
Όταν την φτώχεια την θεωρείς προίκα σου και δεν κάνεις τίποτα για να την διώξεις
Όταν ντρέπεσαι για την καταγωγή σου αλλά δεν κάνεις τίποτα να την βελτιώσεις
Τότε γιατί όταν σε σημαδεύει η κοινωνική περιφρόνηση και να αναζητάς την επανάσταση που σημαίνει ανάσταση όταν δεν έχεις την υποδομή να την δεχτείς και άσκημα σε σχολιάζουν..
Αυτά σκέφτηκα όταν διάβασα ότι απεργούν οι διαιτητές και δεν θα μπορέσω να καταλάβω τι αναζητούν οι άνθρωποι που μόνοι τους δέχτηκαν από λεύτεροι να γίνουν υπηρέτες προκειμένου να γίνου διαιτητές και να υπηρετήσουν όχι το άθλημα αλλά τους εκάστοτε δυνατούς Και αναρωτιέμαι ένας που με την θέληση του γίνεται δούλος του αφεντικού ( του δυνατού ) μπορεί να επαναστατήσει. Αφού τον απροσκύνητο διαιτητή τον βλέπουμε από μακριά και τον υποχρεώνουμε να πάει σπίτι του. Και έτσι μας ανάγκασαν να καμαρώνουμε διαιτητές εισαγόμενους από την Φιλανδία.Που σημαίνει είμαστε διαιτητικά χειρότεροι από αυτούς
Και να βλέπουμε στην τηλεόραση τον πρώην Βουλευτή και πρώην Διαιτητή Κωνσταντινέα να μας ομιλεί για την ανεξαρτησία της Ελληνικής Διαιτησίας που αν δεν ήταν ο Άρης ο Σταθόπουλος πρόεδρος της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Μεσσηνίας θα διαιτήτευε μόνο τοπικούς αγώνες Και αυτός ακόμα και διεθνής έγινε που έπρεπε να γνώριζε ξένη γλώσσα. Που διαπιστώσαμε ότι δεν γνωρίζει καλά την Ελληνική.
Και μέσα στους απεργούς θα είναι και ο Κομίνης που μετά τον αγώνα Π Α Ο Κ --Α Ε Κ έπρεπε να του είχε απαγορευθεί η είσοδος στα γήπεδα του ποδοσφαίρου.
Αλλά έχουμε παράδειγμα σε τοπικό επίπεδο. Διαιτητή στην πρώτη εθνική κατηγορία είχαμε τον Γιώργο Δασκαλόπουλο ( δεν έχω ούτε καλημέρα) που μπορεί να μη ήταν του ύψους του Γιώργου Δούρου ( γιατί αυτός ήταν πολύ μεγάλος ) αλλά θα μπορούσε να του έλεγε συνάδελφε κοιτάζοντας τον στα μάτια. Και τον έφαγαν γιατί ήταν απροσκύνητος μέγιστο μειονέκτημα στο κόσμο της Ελληνικής Διαιτησίας που απεργούν γιατί θέλουν να είναι λεύτεροι Και τον αντικατέστησαν τον Δασκαλόπουλο με έναν προσκυνημένο τον Νεοφυτιάδη που δεν είχε την ικανότητα να διαιτητεύει σχολικούς ποδοσφαιρικούς αγώνες.
Και μου έρχονται τα λόγια του μεγάλου μας ποιητή Κώστα Βάρναλη που δεν έγινε Ακαδημαϊκός γιατί στην Ελλάδα δεν υπάρχει αξιοκρατία.:
Έτσι στη σκοτεινή ταβέρνα
πίνουμε πάντα μας σκυφτοί.
Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα
όπου μας έβρει μας πατεί.
Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,
προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!
Αλήθεια τι θάμα μπορεί να προσδοκάς από προσκυνημένους.
Όταν την φτώχεια την θεωρείς προίκα σου και δεν κάνεις τίποτα για να την διώξεις
Όταν ντρέπεσαι για την καταγωγή σου αλλά δεν κάνεις τίποτα να την βελτιώσεις
Τότε γιατί όταν σε σημαδεύει η κοινωνική περιφρόνηση και να αναζητάς την επανάσταση που σημαίνει ανάσταση όταν δεν έχεις την υποδομή να την δεχτείς και άσκημα σε σχολιάζουν..
Αυτά σκέφτηκα όταν διάβασα ότι απεργούν οι διαιτητές και δεν θα μπορέσω να καταλάβω τι αναζητούν οι άνθρωποι που μόνοι τους δέχτηκαν από λεύτεροι να γίνουν υπηρέτες προκειμένου να γίνου διαιτητές και να υπηρετήσουν όχι το άθλημα αλλά τους εκάστοτε δυνατούς Και αναρωτιέμαι ένας που με την θέληση του γίνεται δούλος του αφεντικού ( του δυνατού ) μπορεί να επαναστατήσει. Αφού τον απροσκύνητο διαιτητή τον βλέπουμε από μακριά και τον υποχρεώνουμε να πάει σπίτι του. Και έτσι μας ανάγκασαν να καμαρώνουμε διαιτητές εισαγόμενους από την Φιλανδία.Που σημαίνει είμαστε διαιτητικά χειρότεροι από αυτούς
Και να βλέπουμε στην τηλεόραση τον πρώην Βουλευτή και πρώην Διαιτητή Κωνσταντινέα να μας ομιλεί για την ανεξαρτησία της Ελληνικής Διαιτησίας που αν δεν ήταν ο Άρης ο Σταθόπουλος πρόεδρος της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Μεσσηνίας θα διαιτήτευε μόνο τοπικούς αγώνες Και αυτός ακόμα και διεθνής έγινε που έπρεπε να γνώριζε ξένη γλώσσα. Που διαπιστώσαμε ότι δεν γνωρίζει καλά την Ελληνική.
Και μέσα στους απεργούς θα είναι και ο Κομίνης που μετά τον αγώνα Π Α Ο Κ --Α Ε Κ έπρεπε να του είχε απαγορευθεί η είσοδος στα γήπεδα του ποδοσφαίρου.
Αλλά έχουμε παράδειγμα σε τοπικό επίπεδο. Διαιτητή στην πρώτη εθνική κατηγορία είχαμε τον Γιώργο Δασκαλόπουλο ( δεν έχω ούτε καλημέρα) που μπορεί να μη ήταν του ύψους του Γιώργου Δούρου ( γιατί αυτός ήταν πολύ μεγάλος ) αλλά θα μπορούσε να του έλεγε συνάδελφε κοιτάζοντας τον στα μάτια. Και τον έφαγαν γιατί ήταν απροσκύνητος μέγιστο μειονέκτημα στο κόσμο της Ελληνικής Διαιτησίας που απεργούν γιατί θέλουν να είναι λεύτεροι Και τον αντικατέστησαν τον Δασκαλόπουλο με έναν προσκυνημένο τον Νεοφυτιάδη που δεν είχε την ικανότητα να διαιτητεύει σχολικούς ποδοσφαιρικούς αγώνες.
Και μου έρχονται τα λόγια του μεγάλου μας ποιητή Κώστα Βάρναλη που δεν έγινε Ακαδημαϊκός γιατί στην Ελλάδα δεν υπάρχει αξιοκρατία.:
Έτσι στη σκοτεινή ταβέρνα
πίνουμε πάντα μας σκυφτοί.
Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα
όπου μας έβρει μας πατεί.
Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,
προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!
Αλήθεια τι θάμα μπορεί να προσδοκάς από προσκυνημένους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου